Corrie de Beaufort (1911-1993) 

euritmiste  

Cornelia Maria de Beaufort werd op 17 maart 1911 geboren in Rends-woude. Haar vader was tot 1918 burgemeester van Goes. Corrie stu-deerde piano in Amsterdam. Zij woonde bij een violiste van het Con-certgebouworkest, dat geleid werd door Willem Mengelberg. Hierdoor nam zij intensief deel aan het Amsterdamse muziekleven. Nadat zij de antroposofie had leren kennen, ging zij in 1937 bij Else Klink in Stuttgart euritmie studeren. In oktober 1939 naar Dornach voor verdere studie bij Isabelle de Jaager. Na de oorlog keerde zij terug naar Nederland. In 1948 studeerde ze een halfjaar bij Else Klink in Köngen om haar diploma voor het lesgeven aan kinderen en volwassenen te halen. Later ging zij vaak naar Friedl Thomas in Dornach om haar vaardigheden in tooneuritmie te verbeteren. Vanaf 1946 maakte ze deel uit van de Nederlandsche Eurythmiegroep onder leiding van Willy Stigter. Zij was zeer bevriend met Lily Karreman. Met Erna van Deventer onderhield ze een intensieve briefwisseling over de Nederlandse euritmie. Zij gaf euritmieles aan de vrije school in Bergen, het heilpedagogische Instituut Bronlaak en aan studenten in Utrecht. Daarnaast verzorgde zij cursussen over de Parsifal van Wagner. Bijna iedere zomer ging zij naar Chasa Mengelberg in Zwitserland. In 1987 verhuisde Corrie de Beaufort vanuit Amsterdam naar het Centre Michael Bauer in Ribeauvillé in de Vogezen, waar zij op 6 oktober 1993 overleed.

In haar werkschrift schreef zij als motto:

Ik zal de halmen niet meer zien
noch binden ooit de volle schoven,
maar doe mij in de oogst geloven
waarvoor ik dien ...

A. Roland Holst