Paula Hoorweg (1902-1991) 

euritmiste  

Paula Hoorweg werd op 24 november 1902 geboren in Nijmegen. Als kind maakte zij in haar geboorteplaats de Eerste Wereldoorlog bewust mee. De Tweede Wereldoorlog doorstond zij als vrouw van middelbare leeftijd in Amsterdam. Haar persoonlijk leven werd bepaald door haar kennismaking met de anthroposophie. Deze vond plaats in 1920 ten huize van de familie Droogleever Fortuyn in Scheveningen, waar zij ook haar eerste man, Max Stibbe, en haar beste vriendin, Ingeborg Droogleever Fortuyn, de latere echtgenote van Willem Zeylmans van Emmichoven, ontmoette. Het idealisme en de vriendschap die zij daar opdeed bevrijdden haar uit de ietwat benauwde sfeer van haar ouderlijk huis. Dankzij de anthroposophie ontdekte zij ook wat zij als haar vak beschouwde: de danskunst die eurythmie heet. Ruim een kwart eeuw zou zij zich daarop toeleggen. In 1924 voerde zij in Dornach met Rie Brouwer een gedicht van Albert Steffen op. Zij gaf les aan de Vrije School in Den Haag en behoorde tot de groep jongeren die deze school oprichtte en in stand hield met veel enthousiasme en weinig geld. Haar echtgenoot, Max Stibbe, had, als Leids jurist, een veelbelovende carrière opgeofferd om als onderwijzer aan de Vrije School te werken. Dat huwelijk duurde echter niet lang. In 1952 hertrouwde zij met de anthroposophische industrieel Dirk de Jong. Zo werd zij de gastvrouw in een prachtig huis met een prachtige tuin in Amsterdam naast een gastheer met talrijke vrienden, kennissen en relaties uit alle werelddelen. Zij bleef, ondanks dat anders gerichte leven, tot haar dood op 13 juli 1991 in Den Haag, trouw aan de denkbeelden die zij door de anthroposophie had leren kennen.