Smeda Schmidt (1920-1980) 

euritmiste  

Op 7 januari 1920 zag Smeda Talitha Margaretha Schmidt in Blaricum het levenslicht in een kunstzinnig en idealistisch milieu. Haar vader, de kunstenaar Karel Albert Schmidt, overleed in datzelfde jaar. Dit heeft verstrekkende gevolgen gehad voor haar kinderjaren. Na een verhuizing naar Amsterdam raakte Smeda overwerkt op school. Op medisch advies verhuisde het gezin naar Den Haag, zodat zij naar de Vrije School kon. Daar bloeide zij op en heeft “weer leren spelen”, wat voor haar “van de allerdieptste betekenis is geweest”. Belangrijke leraren voor Smeda waren onder andere Zagwijn en Julius. Zij kreeg bewustzijn voor de werking van euritmie en was ervan overtuigd “dat je daar beter van moest worden”. Haar eindgetuigschrift (1939) vermeldde: “Zij is veelzijdig begaafd op kunstzinnig gebied en zal daarmee anderen veel vreugde kunnen bereiden”. Vanaf 1942 volgde zij de Kunst- en Heileurythmie opleiding in Den Haag en bouwde een jaar later een eigen praktijk op. Daarnaast componeerde ze muziek en was vaardig met de pen. In 1946 studeerde zij af in Ascona. Ondanks een kwetsbare gezondheid was zij actief binnen de pioniersgroep van het heilpedagogische instituut in Brummen: de Michaelshoeve. Zij werkte er vanaf de start in 1950 en heeft de eerste impuls weten door te dragen. Met Eva Engelsman had zij een warme vriendschap. Na een moedig gedragen ziekbed overleed Smeda Schmidt op 14 juni 1980 in Brummen.