Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

Anton Bruckner was Oostenrijks componist en organist. Hij dankt zijn roem hoofdzakelijk aan zijn symfonieën, missen, een Te Deum, Psalm 150 en een strijkkwintet. Hij legde zich voornamelijk toe op de symfonie en religieus koorwerk en bereikte hierin grote hoogten. Hij studeerde piano, viool, orgel en compositie bij uitstekende leraren. Zijn eerste composities ontstonden al vroeg in zijn leven en waren vooral liturgisch van aard. Zijn Requiem in d-klein (1849) bewijst dat hij over grote compositorische gaven beschikte. Toch durfde Bruckner de stap naar een leven als beroepsmusicus en componist nog niet te wagen. Op zeker moment (1864) kon niemand hem meer iets leren in de muziektheorie en compositiekunst. In 1864 en 1865 schreef Bruckner zijn eerste grote mis (in d-klein) en zijn eerste symfonie in c-klein. Het waren meesterwerken; toch werden deze, en ook zijn latere grote werken door het publiek zelden begrepen. In 1865 maakte hij kennis met Richard Wagner, waardoor de poort naar een nieuwe symfonische esthetiek werd ontsloten. Recensenten en ook Brahms lieten zich laatdunkend over Bruckner uit. Hij was zeer gevoelig voor kritiek en onderwierp zijn symfonieën aan grondige revisies. Pas aan het eind van zijn leven kreeg Bruckner roem en erkenning.