Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

Johannes Brahms was een Duitse componist, dirigent, organist en pianist. Hij werd geboren in een sloppenwijk van Hamburg. Brahms moest als dertienjarige in strijd tegen armoede, populaire muziek spelen in kroegen en bordelen. Op zijn vijftiende begon hij volksliedjes te verzamelen en te bewerken. In 1851 schreef hij het Scherzo in es-klein, pianosonates in C en in fis-klein. Brahms dirigeerde veel. Brahms voelde zich thuis in de klassieke traditie van Bach, Mozart, Haydn, Beethoven en Schubert. Toch is hij wel degelijk vernieuwer. Zijn harmonische vondsten, zijn instrumentatiekunst, zijn Händelvariaties en Paganinivariaties voor piano, maar bovenal zijn ritmiek zijn zeer modern geweest in zijn tijd. Na de dood van zijn moeder in 1866 componeerde hij Ein deutsches Requiem. In 1876 voltooide hij zijn eerste symfonie. Brahms raakte door zijn successen in goeden doen, maar leefde altijd eenvoudig. Hij schonk geld aan Dvorák, en ondersteunde zijn familie en Clara Schumann. Brahms' oeuvre is zeer omvangrijk. Hij schreef vier symfonieën, twee serenades en twee pianoconcerten, een vioolconcert en een dubbelconcert voor viool en cello, ongeveer 330 liederen, kamermuziek en hij bewerkte muziek van Händel, Schubert en Bach. Brahms' muziek wordt gerekend tot de late romantiek, waarin veel volkse invloeden te vinden zijn.