Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

Sem Dresden was een Nederlands componist, muziekpedagoog, muziekcriticus en dirigent. Hij studeerde viool, piano, harmonie (Roeske), contrapunt, fuga en compositie (Zweers) in Amsterdam. In 1903 ging hij naar Berlijn en studeerde compositie en directie bij Hans Pfitzner. Na terugkomst in 1905 werkzaam als dirigent. In 1918 medeoprichter van de Nederlandsche Vereeniging tot Ontwikkeling der Moderne Scheppende Toonkunst. Als muziekcriticus bij De Telegraaf heeft hij veel gedaan voor de verbreiding van de nieuwere muziek. Van 1924 tot 1937 directeur van het Amsterdamsch Conservatorium. Aansluitend directeur van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Vanwege zijn joodse afkomst werd hij in 1940 ontslagen door de bezetter. Geïnterneerd in Wassenaar, wijdde hij zich aan het componeren. Na de bevrijding hervatte hij zijn post in Den Haag. Als componist was Dresden vooral beïnvloed door het Franse impressionisme van Debussy en Ravel, hoewel zijn opleiding bij Zweers en Pfitzner in een andere richting wees. Dresden was, met Pijper en Hendrik Andriessen, een invloedrijk man in het Nederlandse muziekleven. Hij probeerde traditie en vernieuwing met elkaar te verweven. De laatste compositie van Dresden was de eenakteropera François Villon, op zijn eigen tekst. Het werk werd voor het eerst uitgevoerd tijdens het Holland Festival in 1958.