Nederlandse componisten na 1900 

Reinbert de Leeuw is een Nederlandse dirigent, pianist, componist, muziekpedagoog en hoogleraar. Hij studeerde theorie en piano bij Jaap Spaanderman in Amsterdam en compositie bij Kees van Baaren in Den Haag. De Leeuw speelde een leidende rol bij de Notenkrakers, een groep jonge componisten en musici, die aan het eind van de jaren zestig actie voerden om het in hun ogen ingeslapen Nederlandse muziekleven wakker te schudden. Hun bekendste actie was de verstoring in november 1969 van een door Bernard Haitink geleid concert met het Concertgebouworkest, waarvan zij de programmering wilden moderniseren. De Leeuw is bekend als pianist en dirigent van eigentijdse muziek. In de jaren zeventig legde hij zich met veel succes toe op vertolking van de muziek van ‘vergeten’ moderne componisten zoals Erik Satie. In 1974 richtte hij het Schönberg Ensemble op, dat zich onder zijn leiding toelegde op muziek uit de Tweede Weense School en zijn repertoire van daaruit verbreedde. Voor het Schönberg Kwartet componeerde hij zijn Etude (1983–1985). In 2014 ging voor het eerst sinds vele jaren een compositie van hem in première, het orkestwerk Der nächtliche Wanderer, gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Friedrich Hölderlin.