Aanvullende informatie Hedendaagse muziek 

Nieuwe klankkleuren  

1. Edgard Varèse - Ionisation (1929-1931): Voor de erkenning van het belang van de klankkleur in de nieuwe muziek is baanbrekend werk verricht door Edgard Varèse (1883-1965). Voor Varèse was 'geluid' de essentiële component in muziek, essentiëler dan melodie, harmonie of ritme. Hij ging zelfs zo ver om muziek te definiëren als 'georganiseerd geluid'. In zijn Ionisation (1933), geschreven voor een kolossale batterij van percussie-instrumenten, waaronder piano, klokken, kettingen, ratels, aambeelden en sirenes, creëerde Varèse een vorm die bestond uit contrasten tussen verschillende geluidsblokken en klankmassa's waarbij de individuele instrumenten volledig opgaan in het timbre van het totale ensemble.

2. Edgard Varèse - Déserts (1950-1954): In sommige van zijn latere werken (Déserts, 1954; Poème électronique, 1958) putte hij ook uit de nieuwe elektronische klankmiddelen die kort na de Tweede Wereldoorlog beschikbaar kwamen.

3. Edgard Varèse - Poème électronique (1957-1958): Zie 2.

4. György Ligeti - Lux Aeterna (1966): Lux Aeterna (eeuwig durend licht). Een koor van 16 stemmen zingt zonder enige vibrato lange klankclusters. Er is geen sprake van melodie, harmonie of ritme. Alles is timbre, klankkleur. De dichtheid van micro klanken maakten Ligeti wereldberoemd. Met name door zijn composities: Atmospheres (1961), Requiem (1965) en Lux Aeterna (1966).

5. György Ligeti - Atmospheres (1961): Zie 4.

6. György Ligeti - Requiem (1965): Zie 4.