Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

Robert Schumann was een Duitse componist, pianist, dirigent en muziekcriticus. Hij behoort tot de belangrijkste componisten van de Romantiek. Op twaalfjarige leeftijd schreef hij zijn eerste composities. Schumann studeerde piano bij Friedrich Wieck, maar een vingerverrekking zette een streep door een carrière als concertpianist. Hij maakte er kennis met Wiecks dochter Clara, een voortreffelijk pianiste, die hij later zou huwen. Samen met haar en een paar andere kunstenaars richtte hij in 1834 het Neue Zeitschrift für Musik op. Ondertussen had hij zich ontwikkeld tot een productief componist van formaat. Schumann schreef tot 1839 uitsluitend pianomuziek. 1840 was het jaar van de liederencycli: hij schreef in dat jaar 138 liederen, waaronder Liederkreis, Frauenliebe und –leben en Dichterliebe. Pas na het huwelijk werd de breedte van het compositorisch oeuvre vergroot. In 1841 ontstond de Symfonie Nr. 1 in Bes-groot. 1842 werd het jaar van zijn kamermuziek met de drie Strijkkwartetten. Schumann schreef daarnaast in totaal ongeveer twee- à driehonderd liederen, waarvan er vijftig tot honderd echt bekend geworden zijn. Schumann kreeg steeds meer last van gehoorhallucinaties, die gepaard gingen met depressies en angstvisioenen. Hij kwam terecht in een inrichting voor geesteszieken. Daar woonde hij tot zijn overlijden totaal geïsoleerd.