Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

Jan van Gilse was een Nederlandse componist, dirigent, voorvechter van auteursrechten voor musici en verzetsman. Hij studeerde in Keulen en Berlijn en was leerling van Engelbert Humperdinck. Hij werd dirigent van het Utrechts Stedelijk Orkest (USO). Componist en muziekcriticus Willem Pijper schreef kritisch over zijn muziekkeuze en dirigeertalent waardoor hij in 1922 het bijltje erbij neergooide. Van Gilse vertrok weer naar Duitsland, maar met het aan de macht komen van Hitler verliet hij dat land in 1933. In dat jaar had Richard Strauss hem gevraagd of hij zich op internationaal niveau wilde inzetten voor de rechten van componisten. Van Gilse wees het aanbod af. Hij vermoedde dat Nazi-Duitsland hem voor andere doeleinden zou gaan gebruiken. Hij speelde een belangrijke rol in het Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog en moest onderduiken. Op zijn laatste onderduikadres bij Rudolf Escher werd hij ernstig ziek en stierf spoedig daarna. Van Gilse componeerde onder meer vier symfonieën en twee opera's, waaronder Thijl. Zijn stijl is verwant aan die van de Duitse late romantiek, behoudens enkele modernismen in latere werken. Aan voorbeelden van Humperdinck, Richard Strauss en Mahler heeft zijn stijl veel te danken. Zijn kamermuziek toont ook enige invloed van Brahms.