Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

César Franck was een Nederlands-Belgisch-Franse componist, pianist, organist, dirigent en muziekpedagoog. In 1830 schreef zijn vader de achtjarige César in aan het conservatorium van Luik, waar hij in 1834 de eerste prijs won in solfège en piano. Vanwege de muzikale successen van César, organiseerde zijn vader in 1835 een concerten in Luik, Brussel en Aken. Datzelfde jaar verhuisde het gezin naar Parijs, waar César leerling werd van Antoine Reicha. Weer won hij de eerste prijs voor piano (1838) en contrapunt (1839). Om ervoor te zorgen dat Franck zich kon wijden aan een loopbaan als virtuoos in België, haalde zijn vader hem in 1842 van het conservatorium. Echter in 1845 brak César met zijn vader. Franck was een van de voornaamste figuren in het Franse muziekleven van zijn tijd. Zijn invloed was van groot belang voor de kamermuziek en de orgelmuziek. Daarin bracht hij vernieuwing door toepassing van het zogeheten cyclisch principe. Bij deze componeerwijze zijn thema's in allerlei gestalten door de gehele (zelfs meerdelige) compositie verwerkt. Hiernaast paste hij het kiemcelprincipe toe: een kort motief dat gevarieerd wordt herhaald. Hoewel van Franck slechts één symfonie uit 1888 bewaard bleef behoort hij tot de belangrijkste negentiende-eeuwse componisten binnen dit genre.