Componisten geboren vanaf 1900 

William Walton was een Britse componist. Hij schreef muziek in verschillende klassieke genres en stijlen, van filmscores tot opera. Hij was student aan de Christ Church in Oxford, waar hij gelegenheid kreeg partituren van Stravinsky, Debussy en Sibelius te bestuderen. Na zijn examen werd hij opgenomen in de literaire kring van de familie Sitwell. Zijn eerste opmerkelijke modernistische werk Façade ontstond door samenwerking met Edith Sitwell. Hij schreef in 1923 een experimenteel strijkkwartet beïnvloed door de Tweede Weense School, waardoor Alban Berg hem met Arnold Schönberg in contact bracht. Andere werken zijn een kort orkeststuk, Siesta (1926) en een Sinfonia Concertante voor piano en orkest (1928). Het altvioolconcert uit 1929 werd door Paul Hindemith uitgevoerd. Een belangrijke compositie was de koorcantate Belshazzar's Feast (1931), gevolgd door zijn Eerste symfonie, waar hij vier jaar aan werkte (1931-1935). De symfonie wekte internationale belangstelling. Daarna volgde het vioolconcert uit 1939. In deze periode ontmoette hij Benjamin Britten, met wie hij sindsdien altijd in contact is gebleven en in wie hij zijn meerdere zag. Toen hij halverwege de jaren vijftig naar Italië verhuisde werd zijn werk al lang niet meer als modern beschouwd, eerder als ouderwets. Pas veel later is zijn werk hergewaardeerd.