Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

Horatio Parker was een Amerikaanse componist, organist en leraar (van o.a. Charles Ives). Hij studeerde in Boston. Hij voltooide zijn opleiding in München, waar hij zijn eerste belangrijke werken, waaronder een symfonie en een dramatische cantate, componeerde. In 1885 keerde hij terug naar de Verenigde staten, waar als organist en leraar aan verschillende instituten werkzaam was, waaronder de Yale University. In 1893 voltooide hij zijn oratorium, Hora Novissima, met de openingswoorden van De contemptu mundi van Bernard van Cluny. Het werd veel uitgevoerd in Amerika en ook enkele keren in Engeland. Europese critici noemden het een van de beste Amerikaanse composities. Hoewel hij vooral wordt herinnerd door dit enkele werk, was hij een productieve en veelzijdige componist in een overwegend conservatieve Germaanse traditie, die twee opera's, liederen, orgelmuziek en toneelmuziek schreef, en veel werken voor koor en orkest. Invloeden in zijn composities zijn onder meer Mendelssohn , Brahms, Wagner, evenals Debussy en Elgar in sommige latere werken. In 1892 componeerde Parker de hymne Auburndale. In 1911 won Parker met zijn opera Mona een prijs voor beste compositie, uitgeschreven door de Metropolitan Opera, die in 1912 het stuk vier keer uitvoerde.