Componisten geboren tussen 1800 en 1899
Alphons Diepenbrock (1862 – 1921)
Alphons Diepenbrock was een Nederlands componist en schrijver. Diepenbrock wilde dirigent worden, maar studeerde klassieke talen op aandringen van zijn vader. Als kind kreeg Alphons les in piano en viool, later ook zangles. Op het gebied van componeren is Diepenbrock echter volledig autodidact. Niettemin wordt hij, met Sweelinck, tot de grootste Nederlandse componisten gerekend. In het vroege werk van Diepenbrock is een romantische invloed van Wagner herkenbaar. Als katholiek kende hij de muziek van Palestrina en diens polymelodische stijl is in zijn eigen koormuziek herkenbaar. Vanaf 1910 gebruikt Diepenbrock ook impressionistische klankcombinaties ontleend aan Debussy. Hij was een persoonlijke vriend van Gustav Mahler. Om een typisch "Hollandse stijl", zoals sommige tijdgenoten die nastreefden, heeft Diepenbrock zich nooit bekommerd. Zijn doorbraak was in 1902 met de uitvoering van het Te Deum onder leiding van Willem Mengelberg. Zijn oeuvre omvat meer dan 150 composities: liederen, symfonische liederen, koorwerken met begeleiding, a capella koorwerken en toneelmuziek. Teksten ontleende Diepenbrock aanvankelijk aan de Duitse romantiek (Goethe, Heine, Novalis, Hölderlin en Nietzsche) en vanaf circa 1910 ook van Franse dichters (Verlaine, Baudelaire). Ook werken van Nederlandse dichters zoals Vondel, Van Eeden, Perk, Verwey en Van Deyssel werden door Diepenbrock van muziek voorzien.
Romantiek / Nationalisme / Nederland
naar boven