Componisten geboren tussen 1800 en 1899 

Gustav Mahler was een Oostenrijkse componist en dirigent. Mahler gold als een van de belangrijkste dirigenten van zijn tijd, maar wordt tegenwoordig vooral gezien als componist die de late romantiek verbonden heeft met de moderne periode van de klassieke muziek die in de Tweede Weense School gestalte kreeg. Hij wordt beschouwd als de directe voorloper van Schönberg, Berg en Webern. Hij verkende de grenzen van de klassieke symfonievorm, maar overschreed die uiteindelijk niet. De meeste van zijn symfonieën zijn groots van structuur, hebben een tijdsduur van minstens een vol uur en doen een beroep op maximale orkestrale middelen. Hij maakte gebruik van zangstemmen in de 2de, 3de, 4de en 8ste symfonie en in zijn orkestrale liederencyclus Das Lied von der Erde. De 8ste symfonie vereist een groot aantal uitvoerenden en wordt daarom wel ‘Sinfonie der Tausend’ genoemd. In zijn late werk bracht hij zijn muziek tot aan de rand van de tonaliteit. Op uitnodiging van Willem Mengelberg dirigeerde Mahler het Concertgebouworkest bij de uitvoering van eigen werk. Via Mengelberg raakte hij bevriend met Alphons Diepenbrock. Dankzij Mengelberg en o.a. Leonard Bernstein groeide de belangstelling voor het oeuvre van Mahler. Tegenwoordig hebben zijn werken een vaste plaats in het concertrepertoire.