Hedendaagse muziek 

Klassieke muziek uit de naoorlogse tijd van de 20ste eeuw wordt gekenmerkt door het serialisme van Pierre Boulez, de minimalistische muziek van Steve Reich en Philip Glass, de musique concrète van Pierre Schaeffer, de microtonale muziek van Harry Partch, de aleatorische muziek van John Cage en de elektronische muziek van Karlheinz Stockhausen.

Hier worden de algemene kenmerken en de meest opvallende voortbrengselen van de periode na 1945 geschetst. Daarbij dient men zich rekenschap te geven van het feit dat alle behandelde kenmerken min of meer tegelijk ontstonden; ze speelden allemaal een rol, zij het in verschillende mate, in de nieuwe muziek van het derde kwart van de twintigste eeuw.